Yangon circular train

De locals in Yangon maken vaak gebruik van de circular train die, je raad het al, een rondje door en om de stad maakt. Ook leuk voor touristen want het is een makkelijke manier om veel van binnen en buiten de stad te zien. Het kost maar 200 Kyat wat maar 17 cent is. Daarvoor krijg je een 3-uur durende rit en je ziet vanalles wat je maar kan verzinnen. Een trein zonder deuren die maximaal 40 km/h rijdt. Onconvertabele, ongestoffeerde banken links en rechts. Echt happy crappy dus maar dat maakt de ervaring alleen maar mooier. Op een gegeven moment kwam de trein bij een station aan waar letterlijk op het station en zelfs op het spoor eten werd verkocht. Net 2 minuten voordat de trein aankomt, halen ze snel de manden met eten van het spoor. Over het spoor lopen is trouwens heel normaal. Iedereen doet het want dat is de weg. Op sommige stations zijn wel bruggen maar die worden niet gebruikt, dat kost veel te veel energie in deze hitte van 37 graden.
De meeste touristen nemen deze trein om alleen het rondje te maken. Ik noem mijzelf meer een avonturier dus waarom niet afstappen en een rondje over de markt lopen.
Wat ik toen zag en rook was wel even wennen. Bergen van ongeveer 200 kroppen sla. Een stapel lappen vlees waar in totaal (en ik overdrijf niet) wel 50 vliegen opzaten. Kraampjes met een muren van bananen.
Nu heb ik het alleen gehad over wat er te zien was maar er was ook behoorlijk wat te ruiken. Uiteraard rook ik het groenten, fruit, vlees, gedroogde vis maar "natuurlijk" ook de dieren, hun voer en uiteraard hun uitwerpselen.
Best gek om daar rond te lopen want buitenlanders zijn daar nog zelfden gezien denk ik. Door iedereen werd ik aangekeken maar na een knikje van mij kwam al snel hun vriendelijke glimlach.
Ik had zin in koffie gekregen en kwam uiteindelijk in een koffietentje waar allemaal mannen op ministoeltjes zaten. Op tv speelde een film en iedereen zat geboeid te kijken. Ik vroeg om cappuccino en op het moment dat ik het vroeg dacht ik, dat is misschien niet zo'n goed idee want kennen ze dat wel? Wat ik kreeg smaakte naar thee, chocolademelk en heel lichtelijk naar koffie. Daarnaast was het super zoet maar gelukkig wel lekker.
Wat behoorlijk opviel waren de aanstekers die aan touwtjes aan het plafond hingen. Hier moedigen ze het gewoon aan. Sigaretten staan bij sommige restaurants zelfs op het menu.

Na weer op de trein gestapt te zijn, keek ik op de kaart en zocht voor het kleinste dorpje waar de trein komt. Mingaladon bazaar, dat was mijn volgende station. Iedereen die mij van de trein zag afstappen dacht waarschijnlijk dat ik gek was want wat heb ik daar te zoeken? Dit was een super ervaring want de mensen hier zijn nog aardiger dan in de stad. Kinderen die zwaaien, lachen en hoi zeggen. Iedereen keek mij aan en groette mij waarna vanzelf een vriedendelijke glimlach op hun gezicht kwam. In dit dorpje heb ik wel 300 keer geknikt schat ik. Ik liep over wegen die niet eens op Google Maps zijn aangegeven. Hier kwam ik pubers met gekleurd haar tegen. Op dat moment dacht ik dat deze weg dood zou lopen maar één van de hangjongeren fietste met mij mee en liet met gebaren zien hoe de weg vervolgd kon worden. Het is super om te voelen dat de mensen hier de tijd voor je nemen en altijd vriendelijk zijn.

Eenmaal weer op de trein vroeg ik mezelf af hoe het er bij de machinist uit zou zien. Van de voorste wagon kon ik niet naar de diesel locomotief. Bij het eerst volgende station stapte ik van de trein en liep naar de machinist en zijn 3 collega's die voorop zaten. Terwijk de trein begint te rijden vraag ik in het Engels en met gebaren of ik bij ze mag komen zitten. Het Engels begrijpen ze niet maar ze gebaren mij dat ik erbij mag komen. Dat had ik eigenlijk niet durven dromen. Al rijdend spring ik op de locomotief. Ik kreeg van de aardige man zelfs de beste plek aangeboden waar hij eerst zat. In het midden zodat ik precies door de openstaande duur aan de voorkant van het uitzicht kon genieten. De treinen zijn hier letterlijk rijdende museumstukken en zeker waar de machinist zit is dat goed te zien. Controle kasten waar de draden open en bloot lagen. Afgebladderde verf wordt niet eens meer opgemerkt maar wat maakt dat ook uit, het functioneert toch!