Trekking / raften / olifanten tour

26 februari 2017 - Chiang Mai, Thailand

We begonnen deze excursie in de achterbak van een pick-up truck zoals er zo velen rijden in Chiang Mai. Onze groep bestond uit 12 mensen en met ze allen achterin was behoorlijk proppen.
Het grappige was, dat we van deze mensen allemaal nieuwe informatie kregen die we van te voren helemaal niet kende. Zo kregen we als leuke verassing te horen dat we ook nog gingen raften.
Na ongeveer een uur rijden kwamen we bij de olifanten aan.
Deze tour werd geheel vanuit het hotel georganiseerd en ze gaven aan dat het niet zielig voor de olifanten zou zijn. Ze noemde het "the elephant care project" en het zou vanuit de regering geregeld zijn. Maar toen ik eenmaal op de olifant zat, voelde dit wel anders. De olifanten moesten een vast parkour volgen waarbij de olifanten een berg moesten oplopen. Tijd om rustig te lopen was er niet want de man die de olifanten begeleiden jaagde de olifanten behoorlijk op.
Wat in mijn gedachten een spannende tour geweest zou moeten zijn, was in de werkelijkheid eigenlijk gewoon zielig. Als ik van te voren wist dat het er zo aan toe zou gaan, had ik dit zeker niet gedaan.

Na deze tour begonnen we met de trekking. Hoe en waar we zouden slapen was tot nu toe eigenlijk ook nog een verrassing.
Eerst kwamen we aan bij een waterval midden in de bergen waar we een uur grstopt zijn om te genieten en te zwemmen. Hier hebben we ook van een oude grappige local, koffie gekocht. Natuurlijk gemaakt op de ouderwetse manier en met bonen uit de bergen. De smaak was goed, ongeveer hetzelfde als thuis. Dus blijkbaar is er helemaal geen duur apparaat nodig om goede koffie te maken. Alleen een koffiebonenberg, een heet klimaat en een local die koffie voor je wilt zetten.


De volgende stop is de bungalow waar we uiteindelijk met ze 12-en zouden gaan slapen. Het was eigenlijk gewoon een bamboo hutje compleet in-the-open zonder deur maar gelukkig had wel iedereen een klamboe. Al zat er in de mijne wel een gat in waar ik zelfs door naar binnen kon kruipen.
Een stukje lopen en daar was de douche, een waterval want die fungeert ook prima als douche. Wel een beetje koud maar dat was wel een super mooie ervaring.

Het eten werd voor ons klaargemaakt in net zo'n hutje naast die van ons. We kregen gelukkig goed te eten na de best wel zware tocht. Na het eten (rond een uur of 8) gingen sommige al gelijk slapen. Dat vond ik best wel vreemd want ik had mij verheugd op het kampvuur dat nog zou komen. Iemand van de groep en ik gingen hout halen wat volgens de begeleider bij het weggetje zou liggen, 150 meter de berg op. Zaklamp mee en lopen dus. Eenmaal boven lag er helemaal niks. Dus wij sloegen linksaf de richting waar we eerder die dag vandaan kwamen. Daar lag wel een berg hout maar dan naast een schuurtje. Na een moment twijfelen zijn we toch het erf opgelopen om wat hout te pakken, misschien bedoelde de begeleider dit ook dachten wij. Toen ik het hout had gepakt en mij omkeerde zag ik plots een wild zwijn liggen. Gelukkig was het dier in dit geval niet zo wild want het lag te slapen. Met een grote boog er om heen en nog stiller dan we eerst waren, liepen we terug. Voor de rest van de avond hebben we bij het kampvuur gezeten.

De volgende dag gingen we al vroeg op om nu in plaats van omhoog, naar beneden te lopen. 3 uur later kwamen we bij het raften aan.
Dit was eigenlijk niet echt raften te noemen want de rivier was meer een kabbelend beekje. De bootjes waar we inzaten waten ook niet echt bootjes te noemen want dat waren 9 lange bamboo stokken naast elkaar aan elkaar gevlochten.
De ervaring was zeker niet te vergelijken met een spannend tochtje raften zoals wij dat kennen. Dit was meer een schitterende kalme toch langs mooie bergen en tropische bomen, echt genieten dus.
Net als een "normale" raftboot hebben wij ook per bamboobootje een stuurman. Deze stuurman staat met een lange bamboostok de boot door de rivier te manoeuvreren. Eigenlijk net als in Venetië maar dan staat hij voorop en zong hij niet. Gelukkig maar want de meeste Thaise mensen kunnen niet zo goed zingen.

Foto’s

2 Reacties

  1. Rentia:
    26 februari 2017
    He Marvin.
    Leuk weer wat te lezen over alle spannende ervaringen die jullie/jij hebt meegemaakt.
    De datum is 13 februari, heb je het toen geschreven? Ik heb het vandaag, zondag 26 februari, binnen gekregen.

    Marius is weer thuis, dat heb je misschien wel gehoord. De reis was lang maar gelukkig zonder vertraging. Hij had het wel koud gehad omdat hij in korte broek op reis was. Op het vliegveld voor de tussenstop was het maar 16/17 graden, dus wees gewaarschuwd als jij de terugreis aanvaard. Dat duurt nog een poosje maar toch.
    Gisteren ben ik in het nieuwe huis van Margriet (dochter Age) en Roderick geweest om een beetje schoon te maken. Vandaag is de verhuizing. Vanavond werk ik weer en ik ga zo de fotos van Marius nog bekijken.

    Komende zaterdag gaan Age en ik op wintersport naar het dorp waar zijn broer een appartement heeft. Ik weet niet of ik je dit al had geschreven. Zijn broer met vrouw komen ook met eigen auto. Het is daar (sneeuw en kou) heel wat anders dan de warmte waar jij van geniet.

    Lieve groet en dikke kussss, Rentia
  2. Nico:
    26 februari 2017
    Hoi Marvin,
    Goed van je te horen. Nou je maakt genoeg mee en zo te lezen heb je het wel erg naar je zin in Thailand. Leuk dat je zo'n uitgebreid bericht hebt gestuurd dan kunnen wij ook een beetje meegenieten. Gisteren was Marius hier en we hebben alle foto's van hem gezien. Gelukkig gaat het met zijn knie alweer een stuk beter. Hier gaat alles goed, alleen het weer is erg grijs. Veel plezier met de verdere reis. Groetjes, Nico en Yvonne